“The month of October marks a day dedicated to rural women. It is appropriate to consider how best to adopt an inclusive approach to engage rural women to help them recover from the negative impact of COVID” says Dr. Sudarshini Fernandopulle, Chairperson of the Women’s Caucus in the Ninth Parliament of Sri Lanka.
She said above making a statement on be half of the Parliament Women’s Caucus on the occasion marking International Day for Rural Women 2021.
“We will therefore make all efforts to prioritize our agenda and help them recover and rebuild through the new normal” pledges Chairperson of the Women’s Caucus’.
Excerpts from her statement as follows:
“Rural women work in the agriculture sector. Around 25.5% of the population in Sri Lanka engage in agriculture. More than 81 per cent of Sri Lanka’s population lives in rural areas; four fifths of the country’s poor people are dependent on the rural sector. Women comprise at least 50 per cent of this demography. The disruption of supply chains in COVID, and the impact of climate change, have led to many hardships for them – both at work and in their homes”.
“These rural women invariably take the brunt of such a financial down turn. It has a spin off effect on household income. Women are socialized and expected therefore to balance the home budget to feed and provide basic needs for their children. Family health is also placed in their hands as the care-giver. Access to markets, given the digital divide that already existed before COVID, is influencing mobility and access to information even more now. This makes it more difficult to continue their ‘businesses’ such as small-scale efforts like home gardening, and support to livelihoods that have hitherto supplemented household income. They have also felt their access to health including reproductive health service compromised in lockdown.
Rural women who live in proximity to water bodies play multiple roles in these sectors, contributing to household food security, economic development and national food security often as part of the value chain of small, medium or larger scale enterprises. Apart from all this, they also need to survive domestic violence with little referrals for help, especially given the COVID context. Hence, we need to design good social support programs to strengthen robust development that lend to uplifting their living standards.
“Rural women have entered politics too. This due to a 25% quota afforded via legislation which is salutary. We need such affirmative action to position them better. It is also reported that a majority of rural women with little formal education and exposure to decision making in public life, entered the local government political structure but enjoy little voice. However, many are quick to criticize them on the basis that they have not delivered – perhaps due to the lack of experience, the bullying and violence suffered at the hands of their male counterparts, or for the lack of resources allocated for their focused areas of work. This has not helped realize their full potential in the job. These issues that compromise their performance and decision-making efforts need to be addressed in order to maintain their presence in politics. We need to give them a hand to improve their positioning and take their role as politician to a higher level of performing. It is the best way to encourage them to seek nominations, claim their rights as equal participants in the political arena and move ahead during and beyond the election cycle to being strategic decision-makers, contributing to the development and governance of this country”.
කොවිඩ් 19 සෘණාත්මක බලපෑමෙන් මිදීමට ග්රාමීය කාන්තාවන්ට අන්තර්ගත ප්‍රවේශයක් අවශ්‍යයි – පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරියන්ගේ සංසදයේ සභාපති, රාජ්‍ය අමාත්‍ය වෛද්‍ය සුදර්ශනී පුනාන්දුපුල්ලෙ මහත්මිය
කොවිඩ් 19 සෘණාත්මක බලපෑමෙන් මිදීමට ග්රාමීය කාන්තාවන්ට අන්තර්ගත ප්‍රවේශයක් අවශ්‍ය බව පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරියන්ගේ සංසදයේ සභාපති, රාජ්‍ය අමාත්‍ය වෛද්‍ය සුදර්ශනී පුනාන්දුපුල්ලෙ මහත්මිය පවසන්නීය. ඔක්තොම්බර් මාසය තුළ ග්රාමීය කාන්තාවන් සවිබල ගැන්වීම වෙනුවෙන් දිනයක් වෙන් කර තිබීම වැදගත්ය. 2021 ග්රාමීය කාන්තාවන් සඳහා වන ජාත්‍යන්තර දිනය වෙනුවෙන් විශේෂ ප්‍රකාශයක් කරමින් ඇය මේ බව සඳහන් කළාය.
කොවිඩ් 19 වසංගතය හේතුවෙන් පීඩාවට පත් ග්රාමීය කාන්තාව සවිබල ගැන්වීම සඳහා නව වැඩපිළිවෙලක අවශ්‍යතාවද ඇය මෙහිදී පෙන්වා දුන්නාය. කාන්තාවන්ට නැවත ගොඩනැඟීම සඳහා ශක්තියක් විය යුතු බවද සභාපතිනිය සඳහන් කළාය.
මෙහිදී වැඩිදුරටත් අදහස් දැක්වූ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරියන්ගේ සංසදයේ සභාපති, රාජ්‍ය අමාත්‍ය වෛද්‍ය සුදර්ශනී පුනාන්දුපුල්ලෙ මහත්මිය,
“ග්රාමීය කාන්තාවන් කෘෂිකර්ම අංශයේ වැඩ කරනවා. ලංකාවේ ජනගහනයෙන් 25.5% ක් පමණ කෘෂිකර්මාන්තයේ නියැලෙනවා.
ශ්‍රී ලංකාවේ ජනගහනයෙන් සියයට 81කට වඩා ජීවත් වන්නේ ග්රාමීය ප්‍රදේශවල , රටේ දුප්පතුන්ගෙන් පහෙන් හතරක්ම ග්රාමීය අංශය මත යැපෙනවා.
මෙම පිරිසෙන් අවම වශයෙන් සියයට 50ක් කාන්තාවන් වනවා. කොවිඩ් 19 , වැනි කාරණා නිසා ඔවුන් බොහෝ දුෂ්කරතා වලට මුහුණ දී තිබෙනවා.
ඔවුන් ඒ දුෂ්කරතාවලට රැකියා ස්ථානයේදී වගේම ඔවුන්ගේ නිවෙස්වලදීද මුහුණ දෙනවා.
මූල්‍ය බිඳවැටීමක බලපෑම නිරන්තරයෙන්ම ග්රාමීය කාන්තාවන්ට දැනෙනවා. මුල්‍ය අවපාතය ගෘහස්ථ ආදායම කෙරෙහි බලපෑම් ඇති කරනවා.
කාන්තාවන් ඔවුන්ගේ දරුවන්ගේ පෝෂණය ඇතුළු මූලික අවශ්‍යතා සැපයීම සඳහා නිවසේ අයවැය තුලනය කිරීම සිදුකරනවා. පවුලේ සෞඛ්‍යයද පවත්වාගෙන යන්නේ ඔවුන්.
කොවිඩ් 19 හේතුවෙන් කාන්තාවන්ගේ ව්‍යාපාර සඳහා දැඩි බලපෑම් එල්ල වෙලා තියෙනවා. ගෙවතු වගාව වැනි දේ පවත්වා ගෙන ගිය අයට ඇතිවෙලා තියෙන බලපෑම සුළුපටු නැහැ.
බොහෝ විට ග්රාමීය කාන්තාව ගෘහස්ථ ආහාර සුරක්‍ෂිතතාව, ආර්ථික සංවර්ධනය සහ ජාතික ආහාර සුරක්‍ෂිතතාවයට දායක වෙමින් කටයුතු කරනවා.
මේ සියල්ලට අමතරව, විශේෂයෙන් කොවිඩ් 19 සන්දර්භය තුළ ගෘහස්ථ හිංසනයෙන් බේරීමට ඔවුන්ට සිදු වෙලා තියෙනවා.
ග්රාමීය කාන්තාවන්ගේ ජීවන තත්ත්වය නඟා සිටුවීමට දායක වන ශක්තිමත් සමාජ ආධාරක වැඩසටහන් සැලසුම් කළ යුතුයි.
වර්තමානය වනවිට ගම්බද කාන්තාවන්ද දේශපාලනයට පැමිණ තිබෙනවා. නීතිය මඟින් පනවන ලද 25% කෝටාව නිසා මෙය සිදුවුණා. එය ඇත්තෙන්ම හිතකරයි.
ග්රාමීය කාන්තාවන්ගෙන් වැඩි දෙනෙක් අධ්‍යාපනයක් නොමැති සහ පොදු ජීවිතයේ තීරණ ගැනීමට නිරාවරණය නොවූ පිරිස් ලෙස සැලකෙනවා.
කාන්තාවන් බොහෝ දෙනෙක් දේශපාලනයට පිවිසිලා යම් තෘප්තියක් ලබනවා කියලා නිරීක්ෂණය වෙනවා.
කෙසේ වෙතත්, බොහෝ දෙනෙක් ඔවුන්ව විවේචනය කිරීමට ඉක්මන් නොවන්නේ සමහර විට පළපුරුද්ද නොමැතිකම, තම පිරිමි සගයන් අතින් පීඩාවට පත්වීම සහ සම්පත් හිඟකම හේතුවෙන් විය හැකියි. මෙහිදී ඔවුන්ගේ පූර්ණ හැකියාවන් අවබෝධ කර ගැනීම වැදගත් වනවා. කාන්තාවන්ගේ කාර්ය සාධනය සහ තීරණ ගැනීමේ උත්සාහයන් අඩාල කරන ගැටළු දේශපාලනයේ කාන්තාවගේ පැවැත්ම පවත්වා ගැනීම සඳහා විසඳිය යුතුයි.
දේශපාලනඥයින් වශයෙන් කාන්තාවන්ගේ භූමිකාව ඉහළ කාර්ය සාධනයකට ගෙන යාමට අපි ඔවුන්ට අත දිය යුතු වෙනවා. නාමයෝජනා ලබා ගැනීමට, දේශපාලන ක්ෂේත්‍රයේ සමාන කොටස්කරුවන් ලෙස ඔවුන්ගේ අයිතිවාසිකම් ලබා ගැනීමට මෙන්ම මැතිවරණ ක්‍රමය තුළ සහ ඉන් ඔබ්බට මේ රටේ සංවර්ධනයට සහ පාලනයට දායක වෙමින් උපායමාර්ගික තීරණ ගන්නන් ලෙස ඉදිරියට යාමට කාන්තාවන් දිරිමත් කිරීම ඉතා වැදගත්”.
கொவிட் 19 எதிர்மறை தாக்கத்திலிருந்து மீள்வதற்கு கிராமப்புற பெண்களுக்கு ஓர் உள்ளடக்கிய அணுகுமுறை தேவை – வைத்தியர் சுதர்ஷினி பர்னாந்துபுள்ளே
“ஒக்டோபர் மாதம் கிராமப்புற பெண்களுக்கு உரிய தினத்தை குறிக்கும் மாதமாகும். கொவிட் 19 எதிர்மறை தாக்கத்திலிருந்து மீள்வதற்கு கிராமப்புற பெண்களை ஈடுபடுத்துவதற்கு ஒரு உள்ளடக்கிய அணுகுமுறையை எவ்வாறு சிறந்த முறையில் பின்பற்றுவது என்பதை கருத்தில் கொள்வது பொருத்தமானது”, என ஒன்பதாவது பாராளுமன்றத்தின் பெண் உறுப்பினர்களின் ஒன்றியத்தின் தலைவர் இராஜாங்க அமைச்சர் வைத்தியர் சுதர்ஷினி பர்னாந்துபுள்ளே தெரிவித்தார்.
2021 சர்வதேச கிராமப்புற பெண்களுக்கான தினத்தையொட்டி வெளியிட்டுள்ள அறிக்கையிலேயே அவர் இவ்வாறு குறிப்பிட்டுள்ளார்.
“அவர்கள் அதிலிருந்து மீள்வதற்கும் புதிய இயல்புநிலையில் அவர்களை மீளக் கட்டியெழுப்புவதற்கும் எமது நிகழ்ச்சி நிரலை முன்னுரிமைப்படுத்த நாம் அனைத்து நடவடிக்கைகளையும் எடுப்போம்”, என பாராளுமன்ற பெண் உறுப்பினர்களின் ஒன்றியத்தின் தலைவர் உறுதியளித்தார்.
அந்த அறிக்கையில் மேலும் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளதாவது:
“கிராமப்புற பெண்கள் விவசாய துறையில் பணியாற்றுகின்றனர். இலங்கைச் சனத்தொகையில் சுமார் 25 வீதமானவர்கள் விவசாயத்தில் ஈடுபடுகின்றனர். இலங்கை சனத்தொகையில் 81 வீதத்துக்கும் அதிகமானவர்கள் கிராமப்புறங்களிலேயே வசிக்கின்றனர், நாட்டிலுள்ள வறியவர்களின் 4/5 பங்கினர் கிராமப்புற துறைகளிலேயே தங்கி நிற்கின்றனர். இவர்களில் குறைந்தளவு 50 வீதமானவர்கள் பெண்களாவர். விநியோகச் சங்கிலியில் ஏற்படும் தடை, காலநிலை மாற்றம் போன்றன பணியிடங்களிலும் வீட்டிலும் அவர்களுக்கு பல சிரமங்களை ஏற்படுத்தியுள்ளன”.
“இந்தக் கிராமப்புற பெண்கள் எப்போதுமே நிதி ரீதியான வீழ்ச்சியின் தாக்கத்தை எதிர்கொள்கின்றனர். இது வீட்டுத்துறை வருமானம் மீது சுழற்சியடிப்படையான தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகின்றது. பெண்கள் தமது குழந்தைகளுக்கு உணவளிப்பதற்கும் அடிப்படைத் தேவைகளை வழங்குவதற்கும் வீட்டு வரவுசெலவுத் திட்டத்தை சமநிலைப்படுத்த வேண்டும் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறவர்களாகவே சமூகமயமாக்கப்பட்டுள்ளனர். பராமரிப்பாளர்கள் என்றவகையில் குடும்ப சுகாதாரமும் அவர்களின் கைகளிலேயே வழங்கப்பட்டுள்ளது. கொவிட் தொற்றுக்கு முன்பிருந்த டிஜிட்டல் பிளவு நிலையிலான சந்தைக்கான அணுகல் தற்போது தகவல்களை பெற்றுக்கொள்வதில் மேலும் தாக்கத்தை செலுத்தியுள்ளது. இது வீட்டுத்தோட்டம் போன்ற சிறிய அளவிலான வர்த்தகங்களை தொடர்வதற்கும், இதுவரை குடும்ப வருமானத்திற்கு துணையாக இருந்த வீட்டுத்துறை வருமானத்துக்கும் தடையாக உள்ளது. இனப்பெருக்க சுகாதார சேவைகள் உள்ளிட்ட சுகாதார சேவைகள் மீதான அணுகலை கொவிட் முடக்கம் பாதித்துள்ளமை பற்றியும் அவர்கள் உணர்ந்துள்ளனர்”.
“சிறிய, நடுத்தர மற்றும் பாரியளவிலான வர்த்தகங்களின் பங்காளர்களாக பெண்கள் காணப்படும் அதேவேளை, வீட்டுத்துறையின் உணவுப் பாதுகாப்பு, பொருளாதார அபிவிருத்தி மற்றும் தேசிய உணவுப் பாதுகாப்பு என்பவற்றுக்கும் அவர்கள் பங்களிப்பு செய்கின்றனர். இந்த அனைத்துக்கும் மேலதிகமாக, கொவிட் சூழலில் அவர்கள் முங்கொடுக்கும் வீட்டு வன்முறையிலிருந்தும் தப்பித்துக்கொள்ள வேண்டும். எனவே, அவர்களின் வாழ்க்கைத் தரத்தை உயர்த்தும் வகையிலான வலுவான சிறந்த சமூக ஆதரவுத் திட்டங்களை நாம் வடிவமைக்க வேண்டும்”.
“தற்பொழுது கிராமப்புற பெண்கள் அரசியலிலும் நுழைந்துள்ளனர். சட்டரீதியாக வழங்கப்பட்ட 25% கோட்டா முறை காரணமாக இது ஏற்பட்டுள்ளது. இது உண்மையில் பாராட்டத்தக்கது. பெண்களை சிறப்பாக நிலைநிறுத்த அவ்வாறான உறுதியான நடவடிக்கைகள் தேவை. இவ்வாறான கிராமப்புறப் பெண்களில் பெரும்பான்மையானவர்கள் சாதாரண கல்வி மற்றும் பொது வாழ்க்கையில் தீர்மானமெடுப்பதில் குறைத்த பங்களிப்பு கொண்டவர்களாகவே கருதப்படுகின்றனர். எனினும் அவர்கள் உள்ளூராட்சி அரசியலில் திருப்தியான பங்களிப்பை மேற்கொள்கின்றனர். எவ்வாறாயினும், அனுபவமின்மை, தமது ஆண் சக அங்கத்தவர்களால் இழைக்கப்படும் கொடுமை மற்றும் வன்முறை அல்லது அவர்கள் கவனம் செலுத்தும் துறைகள் மீது ஒதுக்கப்படும் வளங்களின் பற்றாக்குறை காரணாமாக ஏற்படும் சேவை வழங்காமையை அடிப்படையாகக் கொண்டு பெண்களை விமர்சிக்கின்றனர். இது பணியின் மீதான அவர்களின் முழு திறனையும் உணர்ந்துகொள்ள உதவவில்லை. அரசியலில் பெண்கள் தமது இருப்பை தக்கவைத்துக்கொள்ள அவர்களின் தீர்மானமெடுக்கும் திறனை பாதிக்கும் இவ்வாறான சிக்கல்கள் தீர்க்கப்படவேண்டும். அவர்களின் நிலையை மேம்படுத்தவும், அரசியல்வாதியாக அவர்களின் பங்கை உயர்ந்த நிலைக்கு கொண்டு செல்லவும் நாம் அவர்களுக்கு கைகொடுக்க வேண்டும். வேட்புமனுக்களைப் பெறுவதற்கும், அரசியல் அரங்கில் சமமான பங்கேற்பாளர்களாக தங்கள் உரிமைகளைப் பெறுவதற்கும், தேர்தல்களின் போதும் அதற்கு அப்பாலும் மூலோபாய தீர்மானம் எடுப்பவர்களாக இருப்பதற்கும், இந்த நாட்டின் வளர்ச்சிக்கும் நிர்வாகத்திற்கும் பங்களிப்பதற்கும் அவர்களை ஊக்குவிக்க இது சிறந்த வழியாகும்”.
